Założenie klubu
Legia przyjmuje za rok założenia 1916, odwołując się do powstania drużyny piłkarskiej Legionów Polskich w okolicach Maniewicz na Wołyniu. Data ta jest niekiedy podważana.
Do utworzenia klubu w 1916 roku w znacznym stopniu przyczynił się wybuch I wojny światowej, dlatego, że w skład ówczesnych Legionów Polskich wchodziło wielu żołnierzy, którzy przed wojną uprawiali futbol. Żołnierze, często młodzi ludzie pochodzący z południa Polski (głównie z Krakowa i Lwowa) przed wojną uprawiali sport, dlatego po utworzeniu drużyny szybko zaczęła odnosić sukcesy. Piłka nożna to był dobry czas spędzania wolnego czasu, w momentach spokoju na froncie organizowano mecze piłkarskie, do których potrzebne było zdobycie piłki, zbudowanie prowizorycznych bramek oraz znalezienie kilkunastu chętnych do gry.
Pierwsze treningi drużyna rozpoczęła wiosną 1915 roku w Piotrkowie na Wołyniu, natomiast między 5 a 15 marca 1916 roku – na wniosek chorążego Zygmunta Wasseraba (przedwojennego piłkarza klubu Pogoń Stryj) – w kancelarii kompanii sztabowej Komendy Legionów Polskich w Kostiuchnówce (znajdującej się niedaleko Maniewicz na Wołyniu) doszło do założenia klubu piłkarskiego. Na prezesa organizacji mianowano chorążego Władysława Groele, a plutonowy Stanisław Mielech zaproponował nazwę „Drużyna Sportowa Legia”, która została przyjęta (częściej stosowane określenie zespołu w późniejszym okresie to drużyna Legionowa). Innymi propozycjami nazwy były: „Drużyna Komendy Legionów” oraz „Styr”. Przyjęto również biało-czarne barwy i herb ukazujący białą literę „L” (symbol Legionów) na czarnej tarczy. Piłkarze grali w białych strojach z ukośnymi czarnymi pasami, co było nawiązaniem do drużyny Czarnych Lwów.
Na wiosnę 1916 roku zespół rozegrał szereg meczów z innymi drużynami żołnierskimi, które w większości zakończyły się zwycięstwami Legii. Najstarsze zachowane wyniki meczów to: 7:0 z Dywizyjnym Zakładem Sanitarnym, 3:3 z 6. Pułkiem Piechoty Legionów oraz dwa zwycięstwa (6:4 i 3:1) z 4. Pułkiem Piechoty Legionów. W lipcu 1916 roku – w związku z ofensywą Brusiłowa – Legiony zaczęły wycofywać się na zachód, a klub przeniósł się do Warszawy. Pierwszy mecz, w którym rywalem była Polonia Warszawa, odbył się 29 kwietnia 1917 roku na Agrykoli i zakończył remisem 1:1. Łącznie z dziewięciu rozegranych w Warszawie spotkań Legia wygrała sześć, a trzy zremisowała. W pierwszym wyjazdowym spotkaniu drużyna odniosła zwycięstwo 2:1 nad ówczesnym mistrzem Polski Cracovią w Krakowie, wobec czego została nieoficjalnym mistrzem kraju. W 1918 roku wojna się zakończyła, lecz drużyna kontynuowała grę na szczeblu amatorsko-towarzyskim.
